Rejs 30 marca był ostatnim zaplanowanym rejsem na ptaki w minionym sezonie jesienno-zimowym. Dzień zapowiadał się wręcz letni, z wysokimi temperaturami i brakiem wiatru. Idealna pogoda na ptaki, choć podejrzewam, że wiele osób nie wierzyo w możliwość napotkania alkowatych w trakcie tak późnej wycieczki. A to był błąd. Rejs okazał się fotograficznie jednym z najlepszych w historii.
 |
| Po minięciu malejących stad lodówek, uhli i kilku markaczek, w rejonie Ujścia Wisły napotkaliśmy dwa nury czarnoszyje i jeden z nich bardzo ładnie pozował |
 |
| Rzadki widok - wyraźne rozgraniczenie wód wiślanych i bałtyckich |
 |
| Foki tego dnia dopisały - zajmowały aż trzy wysepki |
 |
| Leniwie wylegując się w porannym słońcu |
 |
| Bardzo szybko spotkaliśmy pierwszą alkę, doskonale widoczną z daleka na gładkiej powierzchni morza |
 |
| A zaraz potem kolejne trzy alki, już w pełnym słońcu |
 |
| I pierwszy nurzyk |
 |
| Bardzo ładnie współpracował praktycznie nie bojąc się statku |
 |
| I nawet miał obrączkę! - niestety tylko metalową, więc pozostała nieodczytana |
 |
| W słońcu świetnie było widać różnice kolorystyczne między alką (z lewej) i nurzykiem (z prawej) |
 |
| Młoda alka |
 |
| I dorosła alka w szacie godowej - nie ma to jak marzec na obserwacje alek! |
 |
| Nurzyk |
 |
| Z czasem stada spotykanych alek robiły się coraz większe |
 |
| Młoda alka |
 |
| Było sporo mew małych (Fot. Maciej Szymański) |
 |
| I jeszcze więcej alek! |
 |
| Największe napotkane stado liczyło ponad 30 osobników! (Fot. Dariusz Łapiński) |
 |
| Na końcu wydawało się, że samotna samica edredona będzie jedynym przedstawicielem swojego gatunku na rejsie... |
 |
| ...ale napotkaliśmy jeszcze dwie pary szykujące się do powrotu na lęgowiska |
 |
| Wszyscy na końcu w doskonałych nastrojach. W rejsie uczestniczyli (nie po kolei): Natalia, Dorota, Bożena, Marzenna, dwóch Andrzejów, dwóch Piotrów, dwóch Maciejów, Adam, Dariusz i Artur |
